Yazarın Tüm Yazıları Aşağıda Listelenmiştir.
-
23 Kasım 2018 Köşe Yazıları
Üniversite mezuniyet töreninde bölüm başkanımız diploma töreninden evvel kürsüye çıktı ve kelimesi kelimesine asla unutamayacağım şu konuşmayı yaptı:
- Az sonra burada; 48 kişi, altında imzalarımızın olduğu bir diploma alacak. Ben bu belgeye imza attım. Orada uzmanlık alanınız yazıyor. Ben sadece sizlerin eğitimci olduğunuzu onayladım. Asla doğru insan olduğunuzu onaylamadı...
-
10 Eylül 2018 Köşe Yazıları
9 yaşlarındayım. Gece bir rüya gördüm. Kocaman bir odayım. Dört duvarı var ama öyle aydınlık ki içerisi ışıktan gözlerim kamaşıyor. Karşımda bir dev adam duruyor. Ayaklarının dibinde duruyorum. Yüzüne bakmak istediğimde şiddetli ışık net görmemi engelliyor hem de öyle uzun öyle heybetli ki…Ben nokta kadar kaldım o cüssenin yanında. Ellerini saçlarıma sürdü ve:
-Yanındayız h...
-
03 Eylül 2018 Köşe Yazıları
Senden korkarken şimdi seni kaybetmekten korkuyorum. Oysa korkumla yüzleşip kaybetmemeyiezberletmeliydim yüreğime. Kim bilirbelki de en büyük eksikliğimiz, bir birimizi tamamlayamamanın gölgesinde savurduğumuz yüreklerimizdir.
Lütuf; hastaya derman,yâre merhamet, dosta vefadır. Lütuf; cahile bilgi, mutsuza huzur, ölümü bekleyene nefestir. Bunlar lütuf ise kötülük neydi? Ben...
-
11 Ağustos 2018 Köşe Yazıları
Yıllar evvel görevim gereği çok seyahat ederdim. Her seyahatin beni en mutlu eden yanı uçsuz bucaksız maviliği ile gözlerimi kamaştıran denize kavuşmak olurdu. İşte tam o anda tüm yol yorgunluğum geçer, sanki huzuru kucaklarmışım gibi hissederdim.Denizin kokusunu içime çektikçe ruhum yıkanırdı adeta… Lakin yaptığım seyahatin sonunda deniz görmek yoksa hep üşürdüm ...
-
04 Ağustos 2018 Köşe Yazıları
Ben ömrümde hep korkmaktan korktum. Genel manası ile hayatı çok korkusuzca yaşadığım söylenebilir. Parasızlıktan korkmadım, şişmanlamaktan ve zayıflamaktan korkmadım, kaybetmekten korkmadım, gitmekten korkmadım, kalmaktan korkmadım. Ama ben yalnızca Alzheimer hastası olmaktan korkuyorum. Çünkü ben ölürken anılarımı, sevdiklerimi, sevenlerimi, yaşadıklarımı hatırlamak ist...
-
01 Ağustos 2018 Köşe Yazıları
(Değerli Kardeşim Veysel İlktu'ya destekleri için sonsuz teşekkürlerimle..)
Çok zorsun ama bir o kadar da vazgeçilmez… Seni vazgeçilmez yapan benim yüreğim. Sende ki her şeye ben anlam yüklediğim için öylesin. Bazen tam da böyledir dediğim sözler ve davranışlarda bulunuyorsun, bazen de beni şaşırtıyorsun. Geçenlerde bir söz ettin bana. Dedin ki; ‘ Sen harika bir detaysın, b...
-
16 Temmuz 2018 Köşe Yazıları
Annem, annesini bebekken kaybetmiş ve yalnızca 14 yaşında iken babamla evlenerek İstanbul’a yerleşmişti. Biz geniş bir aile idik. Babaanneme 18 sene, dedeme 22 sene bakmıştı annem. Okumamış bir kadındı aslında ama tüm çocukları en iyi okullarda okumuşlardı.4 kardeştik biz. Bir kardeşimiz doğuştan engelli idi.
Bir gün küçük kardeşimi de yanıma alarak babamın dükkânına gidiyo...
-
08 Temmuz 2018 Köşe Yazıları
Çok genç yaşlarımdan beri hep ‘acıya borcumu ödedim’ derdim. Zamanla anladım ki kimsenin aslında acıya ödenecek bir borcu yokmuş. Zira acı; çekmemiz gereken bir yükümlülük değildi. Kendimize yaptığımız haksızlığı kimselerin gücü yetmez bize yapmaya. Biz kendimize acıdıkça, çok daha zorlaştırıyoruz hayatı…
Hayat bir döngü… Tıpkı çembere benziyor. Dönüp dolaşıp aynı noktaya g...
-
03 Temmuz 2018 Köşe Yazıları
BANA DOKUNMAYIN…
İlkokul 3. Sınıfa gidiyordum. Yaş olarak akranlarımdan küçüktüm zira erken yaşta başlamıştım okula. Akrabalarımızın yanına gidiyorduk köye sıkça. Artık orada da arkadaşlarım olmuştu. Dut ağaçlarını hiç unutamıyorum. Hele berrak suyu ile akan cılız derenin buz gibi suyunda oynadığımız anlarımı… Banyoların ortak yapıldığı köyün hemen dışındaki hamama benzer a...
-
23 Haziran 2018 Köşe Yazıları
DOSTUN GÜLÜ YARALAR BENİ….
Hep şunu savundum. İnsan asla dostuna karşı gardını almaz ve bu sebeple hep yıkılır dostun darbelerinden. Düşman bilinen ve sanılana karşı tedbirliyizdir; bekliyoruzdur darbeyi; o sebeple yıkılsakta acıtmaz. Ama dostun fiskesi bile yaralar bizi.
&nb...
-
02 Haziran 2018 Köşe Yazıları
Maharetli ellerde büyüyen umuttur yaşamak. Bir kadının en özel halidir umut ettiği haller…
Çocuktur kadın... Diğer cinse verilen tüm ayrıcalıklar kendine verilmezken varlığını ispata çalışır. Toplumsal eşitsizliğin, ataerkil ailelerde görülen ayrımcılığın başkahramanıdır. Yaradılışınd...
-
26 Mayıs 2018 Köşe Yazıları
İçimden hiçbir şey gelmiyor… Öyle yorgunum ki tarifi imkânsız. Hissettiğim yalnızca fiziki bir yorgunluk değil. Yüreğim çok yorgun.
Şu an 2 kişiyi çok istiyorum yanımda. Birisi Şöhret, diğeri Nihal. Şöhret bana bıcır bıcır neşe vermeye çalışırken:
-Abla evren bizim için yaratıldı. ...